From the Holy Mass - Sufferings (and My Stand on RH Bill)

Date: 29 May 2011
Saint of the day: St. Cyril of Caesarea
Occasion: 6th Sunday of Easter
Location: San Pedro Cathedral Parish, Davao City, Philippines

Ito ang Ikaanim na Linggo ng Pagkabuhay ni Hesus. Bumungad agad sa akin ang mensaheng malapit na ang Kanyang pagbabalik sa Diyos Ama. Ngunit, bago po Siya babalik ay nais Niyang pagtibayin ang ating paniniwala at pananalig sa Mahal na Panginoon.

Bago po ang lahat ay nais ko po munang pasalamatan ang Panginoong Diyos sapagkat kahit na ano ang mangyari ay nakahahanap po talaga ako ng magandang pwesto sa simbahan. Ibig ko pong sabihin ay nakakaupo po ako sa kabila ng napakaraming mga taong nakatayo. Gayundin po, nagpapasalamat po ako sapagkat sa kauna-unahang pagkakataon ay hindi po ako nakaramdam ng pagkaantok. Sa katunayan, ako po'y hindi humikab sa pagsisimbang ito. Iba pala talaga ang pakiramdam kapag ang pagpunta sa simbahan ay lubos na pinaghandaan.

Napakahusay ng paring nagpalaganap ng mabuting balita ng Panginoon. Naunawaan kong lubos ang mensaheng nais niyang iparating sa mga tao.

Sinabi ni Hesus sa kanyang mga disipulo, "If you love me, you will keep my commandments. And I will ask the Father, and he will give you another Advocate, to be with you forever. This is the Spirit of truth, whom the world cannot receive, because it neither sees him nor knows him. You know him, because he abides with you, and he will be in you. I will not leave you orphaned; I am coming to you. In a little while the world will no longer see me, but you will see me; because I live, you also will live. On that day you will know that I am in my Father, and you in me, and I in you. They who have my commandments and keep them are those who love me; and those who love me will be loved by my Father, and I will love them and reveal myself to them."

Malinaw sa unang pangungusap na kung mahal natin ang Panginoong Diyos, ay dapat isinasabuhay rin natin ang Kanyang mga utos. Minsan na rin itong naging ugat ng hindi namin pagkakaintindihang magkakaibigan. Lagi ko kasing binabanggit sa kanila na kailangan na nilang magbago sapagkat walang nakakaalam kung kailan ang Huling Paghuhukom. Ang kanila namang sagot sa akin ay magbabago raw sila sa tamang panahon. Ang importante raw ay kilala nila ang Panginoon at sila'y nananalig sa Panginoon. Ngunit, lagi kong ipinagpipilitan na hindi sapat ang manalig lamang, kailangan din nating mabuhay nang naaayon sa utos ng Diyos. Ibig kong sabihin, sa ating pang-araw-araw na gawain ay sana'y inaalala muna natin ang nakapaloob sa Sampung Utos ng Diyos bago natin ito tuluyang gawin. Hindi man sila nagbago sa isang iglap, ay batid kong unti-unti kong napalambot ang kanilang mga puso, salamat sa Diyos!

Nabanggit din sa talata na pansamantalang hindi makikita ng mga tao sa mundo ang pisikal na katauhan ni Hesus. Tulad nga ng aking nabanggit sa panimulang talata, nalalapit na ang pagbabalik ni Hesus sa tahanan ng Diyos Ama. Ngunit, hindi ito nangangahulugan na hindi natin Siya makikita, dahil siya ay mananatiling buhay, at ganun din tayo sa Kanya; dahil ang pagmamahal natin sa Panginoon ang magpapabuhay sa ating ugnayan sa Kanya. Ang mga magmamahal sa Panginoon ay mamahalin din ng Diyos Ama, at mamahalin din Niya.

Nabanggit din sa banal na misa ang ilang mga bagay hinggil sa pagdurusa na may koneksyon sa ating pagmamahal sa Panginoon. Ngayon, sino ang mananakit sa'yo kung ikaw ay gagawa nang kabutihan? Ngunit kung ikaw ay magdurusa sa paggawa ng tama, ikaw ay pinagpala. Wag kang matakot kung ano ang kinatatakutan nila, sa iyong puso, gawin mong gabay ang Panginoon. Dapat kang maging laging handa sa mga taong tatanungin kung ano ang dahilan ng iyong paniniwala't pananalig sa Panginoon; gawin mo ito sa maayos at matiwasay na paraan. Gawin mong malinis at klaro ang iyong konsensya, upang kapag ika'y hindi kinatigan, ang mga taong aabuso sa'yo sa iyong kabutihan sa Panginoon ay mapapahiya. Sapagkat mas mabuting magdusa sa paggawa ng kabutihan, nang naaayon sa kalooban ng Diyos, kesa magdusa sa paggawa ng kasamaan. Wag po nating kalimutan na ang Panginoong Diyos ay lubos na nagdusa para sa kabutihan - para maligtas ang kasalanan ng sanlibutan. Ibinuhis po ng Diyos ang Kanyang buhay upang tayo ay maligtas. Wala na sigurong mas matindi pang pagdurusa't pagsasakripisyo na tutumbas sa pagbuhis ng sariling buhay. Ayan po ang ginawa ng Panginoon para sa atin. Isa lamang po ito sa mga patunay na mahal tayo ng Diyos at ang Kanyang pagmamahal sa atin ay walang kondisyon.

Yaman din lamang po't napag-usapan natin dito ang pagsasakripisyo, at ang ginamit po na halimbawa ng simbahan sa banal na misa ay tugma rin po sa iniisip ko, ay ibabahagi ko sa inyo ang dahilan kung bakit ako'y tahasang tumututol sa mainit na isyu ngayong RH Bill. Ang tekstong inyong mababasa ay ang pinaghalong opinyon ko at ang mensahe ng simbahan.

May isang politiko na kinwestyon ang katalinuhan (IQ) ng mga alagad ng simbahan. Ang politikong ito ay ubod ng talino at napakahusay magsalita. Gaano na nga ba raw sila katalino at bakit masasabi nilang labag ang RH Bill sa kagustuhan ng Panginoon? Nag-iimpose raw umano ang simbahan sa mga kasapi nito ng ganito-ganyan. May isang politiko naman (na pinagdududahan ng mga tao ang kanyang kakayahan, at may mga nagsasabing hindi sya karapat-dapat maupo sa pwesto), na isinapubliko ang kanyang mahigpit na pagtutol sa nasabing panukala. Bagama't hirap sa pagbibigay paliwanag ang politikong ito, simple lamang ang ugat ng kanyang mga sagot, "May takot ako sa Diyos." Ako'y lubos na humahanga sa politikong ito. Inaamin kong noong una'y wala akong tiwala sa kanya sapaga't ano nga ba ang alam nya sa daigdig ng politika? Ngunit nabaliktad ito noong nabatid kong sa kabila ng kanyang karangyaan pala'y may takot pa rin siya sa Diyos. Ang kanyang pag-iisip, mga sagot na naibulalas dahil sa pagmamahal sa Panginoon, ay higit pa sa mga politikong napakataas ang pinag-aralan.

Ang lomolobong populasyon ay hindi problema. Nakanino ang problema? Nasa mga taong naliligaw ng landas at napapalayo sa Panginoon. Dahil kung talagang mahal natin ang Panginoon ay handa tayong magdusa. Sasabihin ng iba na bakit sinasabi ng simbahan na, "Humayo kayo at magpakarami"? Magpakarami. Base po sa aking pang-unawa ay paramihin po natin ang sangkatauhan upang okupahin ang sanlibutan. Ngunit, hindi po ito nangangahulugan na mag-anak nalang tayo nang mag-anak. Tandaan po natin na hindi po tayo mga hayop, mga tao po tayo! Hindi po tayo kagaya ng mga hayop, ng mga aso na anak nalang nang anak at ang paggawa ng mga tuta ay kahit saan. Tulad po ng aking nabanggit, mahal po tayo ng Panginoon. Isa na namang konkretong ebidensya ng kanyang walang katumbas na pagmamahal ay ang pagbibigay sa atin ng intellectual capacity. Kaya nga po tayo ang pinaka-espesyal na Kanyang nilikha sapagkat binigyan Nya po tayo ng kakayahang mag-isip at magdesisyon. Oo, magdesisyon, makapagdesisyon ng malaya. Ngunit, kaakibat ng kalayaang ito ay ang ating responsibilad na makapagdesisyon, tulad nga po ng lagi kong sinasabi, nang naayon sa utos ng Diyos. At ano ang problema nating mga tao? Nagpapadaig tayo sa ating lower appetite. Opo, lower appetite. Kung ano po ang isa sa mga halimbawa nito, ay ang ating lust, libog, uwag! Hinahayaan po nating ma-overcome ng ating lower appetite (na kaya naman sana nating kontrolin) ang ating intellectual capacity. At alam nyo po ba ang ibig sabihin nito? Kung lagi nalang po tayong nagpapatalo sa ating lust/libog/uwag, tayo po ay weak! Mahina po ang ating ugnayan sa Panginoon at masasabi ko rin pong ang ating pagmamahal sa kanya ay hindi po ganoon katibay. Dahil kung talagang mahal po natin ang Panginoon, handa po tayong magsakripisyo. Unang-una po rito ang sex after marriage, na bihira nalang po talagang mangyari ngayon sapagkat ang ating mundo po ay punung-puno na ng mga makasalanan. Ito po ang unang bahagdan upang maipakita natin ang pagmamahal natin sa Panginoon, muli, sex after marriage. Ngayon, kung may nakatalik na po tayo at switching partner pa ika nga, eh tama na po, ihinto na po natin. Humingi po tayo ng tawad sa Diyos at makipagtalik nalang po sa taong pakakasalanan. Sunod po, eh ito pong mga artificial method sa pagkontrol ng paglobo ng populasyon. Again, tiis lang po! Dahil ang mga artificial methods na ito, tulad po ng condom and pills, eh parang hinihikayat na rin po tayo nitong makipagsex everytime na gusto po natin. Eh ready na pala ang mga preventions eh edi parang sinasabi na rin na why not sex everyday? Again, hindi po tayo mga hayop, mga tao po tayo! Mga espesyal na likha ng Diyos sapagkat binigyan Nya po tayo ng intellectual capacity para makapagdesisyon. Isulong po natin ang natural method. Maraming ayaw kasi hindi raw nila matiis. Uulitin ko pa po ba? Malamang oo para tumatak sa isip nyo. Sacrifice! Pagsasakripisyo po at paghihintay. Magtalik sa tamang oras, sa tamang panahon. May tinatawag po tayong Calendar method na kung saan may nakatakdang araw lamang ng pagtatalik. Marami pang mga metodo ang kinabibilangan ng artificial method at natural method. Again, sakripisyo po. Dahil lahat ng mga sakripisyo, kung para sa kabutihan at naaayon sa kalooban ng Diyos, ay may mabuting kapalit. Tandaan po sana natin na may mga bagay na mas higit pa sa kaligayan ng pagtatalik ang ating makakamtan kung tayo'y magmahahal sa Panginoon. Wag po sana nating kalimutan ang buhay na walang hanggan na maaaring ipagkaloob sa atin ng Diyos Ama sa langit - buhay na malaya sa problema, malaya sa kasamaan. Makakamtan lamang natin ito kung ang ating pagmamahal sa Panginoon ay ganap at sinusunod po natin ang Kanyang mga utos.

Sa isyo po na nag-iimpose raw po ang simbahan at sila ang dahilan kung bakit nahati ang mga Pilipino. Huwad! Ang isyung ito ay isang huwad. Alam naman po nating lahat na matiwasay ang ating pamumuhay bago pa pumutok ang isyung ito. May mga politikong naglabas ng panukala, at ito ang naging dahilan ng ating pagkakahati-hati. Hindi po nag-iimpose ang simbahan at sinabing "Pumanig kayo sa amin." Tapos na po tayo sa old school. Tapos na po ang panahon na kung saan eh pinapalo nang husto ang ang mga hindi sumusunod sa guro. Hindi po pag-iimpose ang ginagawa ng simbahan, nagtuturo lamang po sila tuwing banal na misa. Ang mga pagtuturo po nila ay sa paniniwalang naaayon ito sa kagustuhan ng Panginoon. Ibinabahagi po nila ito tuwing banal na misa. Nasa mga tao na po kung alin ang kanilang paniniwalaan, basta ang ginagawa ng simbahan ay nagtuturo nang naayon sa Panginoon, hindi po nag-iimpose.

Ngayon, solusyon kaya ang pagkontrol ng populasyon sa kahirapan? Malinaw na ang aking sagot ay hindi! Isang malaking kasinungalingan ang katanungang ito. Ang susi sa solusyon upang masugpo ang kahirapan, ay ang ating pagkakaisa. Kumbaga, chain reaction. Inaamin kong nahihirapan ako kung paano ito uumpisahan, o kung saan magsisimula ang chain, pero gagawin ko pa rin ang lahat ng aking makakaya.

Wastong edukasyon. Kung lahat ng mga Pilipino ay edukado at nagtitino habang sila'y nag-aaral, walang maghihirap. Paano mangyayari ito? Kung sila'y nag-aaral nang mabuti, magkakaroon sila ng mataas na marka, ito ang magiging sandata nila sa paghahanap ng trabaho dito sa Pilipinas at maging sa ibang bansa. Isipin niyo, napakaraming walang trabaho na mga Pilipino (unemployed) pero bakit mayroon pa ring laman ang mga classified ads section ng mga pahayagan? May Wanted: accountant, managers, teachers, supervisors, welders, etc. Kabi-kabila ang mga job fairs sa bansa. Hindi po nagkulang ng mga trabaho, ang kulang, mga kwalipikado. Dahil sa bulok na sistema ng edukasyon at tamad na mga Pilipino, ay nagreresulta ito ng mababang antas o mababang quality ng mga nagsipagtapos na mga mag-aaral. May trabaho eh, hindi lang talaga qualified ang mga tao. Kasi kung walang trabaho, edi sana wala na ring classified ads at job fairs. Ngayon, hindi rin lang sa mga eskwelahan ang problema. May mga Pilipino lang talagang sadyang tamad at mabilis sumuko. Andaming tambay! Isang beses lang hindi natanggap ay suko na agad at daragdag na sa unemployment rate ng ating bansa. Isipin nyo nalang kung gaano kaganda kung ang mga Pilipino ay may sapat na talino sa mga bagay-bagay, may trabaho agad, mabilis ang pag-unlad! Kaya kung mag-aaral lang tayo nang mabuti, hindi problema ang malaking populasyon.

Nabanggit ko ang bulok na sistema ng edukasyon. Kulang na kulang ang mga paaralan sa buong bansa kaya ang iba'y pumapasok nga, pero wala namang natututunan, o kung may natututunan man, mali-mali naman. May dalawang kondisyon sa unang pangungusap. Una, masyadong siksikan ang mga estudyante kaya wala na silang natututunan. May budget ang pamahalaan, pero hindi nakakarating sa mga bayan. Ang problema ngayon, nasa mga taong nasa posisyon! Sila itong mga nasilaw sa pera kaya na-engayong magnakaw sa kaban ng bayan. Ang resulta, nawawalan ng venue ang mga tao upang matuto. Kapag nasugpo ang korapsyon, hindi problema ang malaking populasyon. Ikalawa, mga mali-maling natutunan. Hindi na ito lingid sa ating kaalaman sapagkat may mga awtor talagang tamad ng ireview ang mga aklat bago ilathala. Yung iba, obvious na mali (lalo na sa mga aklat ng Matematika), pati na rin ang mga datos sa mga aklat ng Kasaysayan. Ano ang mangyayari? Kapag ang mga estudyante ay kumuha na ng mga pambansang pagsusulit, malaki ang posibilidad ng kanilang pagbagsak sapagkat mali-mali ang kanilang natutunan, magrereview na naman ulit, dadagdag na naman sa bahagdan ng mga unemployed. Kapag tayo ay magsisipag, hindi problema ang malaking populasyon.

Dahil daw sa paglobo ng populasyon ay nauubos na ang ating likas na yaman. Mali! Kasinungalingan ang puntong ito! Oo, paubos na nga po ang ating mga likas na yaman pero hindi po tama na isisi ito sa paglago ng populasyon. Ang sisi? Nasa mga iresponsableng tao. Totoo nga't ginawa tayo ng Panginoon upang okupahin ang daigdig pero kakambal nito ang responsibilidad na pangangalaga sa ating kalikasan. Ang nangyayari sa kasalukuyan ay nagiging gahaman ang mga tao. Halimbawa na rito ang iligal na pagtotroso. Wala namang sinabi ang Panginoon na bawal putulin ang mga puno. Ngunit, sa pagputol nito'y kailangan din natin itong palitan bilang bahagi ng pangangalaga natin sa kalikasan. Halimbawa pa'y ang paggamit ng maliliit na lambat at dinamita sa pangingisda. Sa paggamit ng maliliit na lambat ay pati ang mga isdang hindi pa nakapagreproduce ay nahuhuli na kaya ang nangyayari ay nauubos ang mga isda. Sa paggamit naman ng dinamita, nasisira ang paraiso sa ilalim ng dagat. Nawawalan ng makakain at mapapanganakan ang mga isda. Ang mga tao ngayo'y nagiging sakim sa pera kaya ang nangyayari'y ginagawa ang hindi tama. Dahil sa mga pagnanais na magkaroon ng limpak-limpak na pera ay hindi na nila iniisip kung makasisira ba ito sa mga likas na yaman. Pati na nga sa ating mga tahanan, ang simpleng pagtapon at pag-segregate ng mga basura ay hindi pa natin magawa. Ngayon, populasyon ba ang dahilan ng pagkawala ng ating mga likas na yaman? Hindi! Mga iresponsable at mga gahaman na tao ang may kagagawan nito.

Tumataas ang crime rate dahil daw sa napakaraming bilang ng mga tao. Teka, bakit nga po ba nangyayari ang mga panghoholdap, nakawan, snatch, atbp? Dahil sa kahirapan! Ngayon, paano po ito masosolusyonan? Kung talagang na-absorb nyo po ang mga sinasabi ko, wastong edukasyon ang solusyon dito!

Marami pang mga argumento na konektado lamang sa isa't isa at kung tutuusin ay naging bulag tayo sa mga problema. Handa po aking harapin ito sapagkat naniniwala akong sa labang ito ay kasama ko ang Diyos. Mamumuhay po ako nang walang takot sa mga sugo ni Satanas dahil protektado po ako ng pagmamahal ng Panginoon.

Ang pinakaimportante sa lahat, ako po ay nananawagan sa mga magulang, magiging magulang, at nagbabalak maging magulang, na sana po, bata pa lamang ay hubugin na natin ang ating mga anak na may takot sa Diyos. Kung may takot sa Diyos, may disiplina. Ipaliwanag po natin ang kahalagahan ng Sampung Utos ng Diyos. Ipaunawa po natin kung bakit kailangan nating isapuso ang mga ito at kung bakit mahalaga itong isabuhay.

Uulit-ulitin ko po, sakripisyo! Dahil ang Diyos ay isinakripsyo ang kanyang buhay upang tayo'y maligtas. Sa puntong ito'y sasabihin kong hindi lamang ito sa RH Bill, kundi sa ating pang-araw-araw na sakripisyo. Wag po tayong mapagod sa pagpapalaganap ng mabuting balita, sa paghihikayat sa mga tao na magbago, at manumbalik sa Panginoon. Kahit ako, minsan ay naisipan ko na ring sumuko sa kadahilanang sa tuwing ibinabahagi ko sa aking mga kaibigan ang mga natutunan ko sa banal na misa ay parang naweweriduhan na sila sa akin. Ngunit, sa tuwing naiiisip ko na sa pagsasakripisyong ito'y kasama ko ang Panginoon, napapawi lahat ng pagod ko.

*Hinggil po sa mas masusing sanaysay ng aking panawagan sa mga magulang, maaari nyo pong basahin ang isa ko pa pong blog entry. http://puntongbisaya.blogspot.com/2011/05/para-sa-mga-at-magiging-mga-magulang.html

Note to God: Loving Father, first and foremost, thank you po for giving strength, knowledge and wisdom sa pagsusulat ng entry na ito. Isa po ito sa mga hindi ko po talaga makalilimutan. You know Lord, I know na after pong mabasa ang aking entry ng mga tao ay meron naman po talaga yang mag-ooppose, pero hindi po ako natatakot, at handa po akong harapin sila, kasi I know Lord na in this battle, sandata ko po ang pagmamahal Nyo sa akin. I know Lord na You're with me in this battle. Hmm... Thank you po sa mga blessings na binigay Nyo po sa akin and sa mga opportunities in life. Yung sa writers workshop po, thank you po and andami ko pong natutunan not just in writing, but also po sa sarili ko, parang ano sya Lord, uhm, naging mas mature po ako sa pagtanggap ng criticisms. Lord I know na naging childish ako or yung type na hindi ako naging mature when I was criticized, I'm sorry for that. Kasi naman po Lord, in my 18 yrs of existence eh puro praises nalang kasi ang natatanggap ko po sa pagsulat ng tula then suddenly, bang! So ayan po Lord, parang nawalan ako ng gana na umattend pero You know Lord, nagsisi po talaga ako. Kasi di ba po, nagpromise po ako sa Inyo na I'll be the channel of Your peace eh ang nagawa ko po ay ako pa yung nagcause ng worries sa kanila sa hindi ko po pagpunta. Tapos aside from that, parang nasayangan din po ako kasi sabi nila, next workshop ay nasa staff na raw po kami belong eh feeling ko, wala pa po akong right dun kasi po hindi po ako naging responsible sa kanila and sa sarili ko. You know Lord, kung mabibigyan lang po talaga ako ng isa pa pong chance, mas gugustuhin ko pa pong magworkshop ulit at maging fellow ulit. Like, gusto ko po na before po ako maging staff ay kailangan ko po munang iimprove ang sarili ko. Thank you po sa foods na binigay Nyo po sa akin at nabudget ko po ng maayos ang allowance ko. And oo nga po pala, thank you po sa mga new friends ko na natagpuan ko po sa workshop. Lord, seriously, thank you for saving my mom and my aunt. Lord, grabe, gusto ko po talagang umiyak Lord like, ugh thank you po talaga kasi maituturing ko na po yung parang binigyan Nyo po sila ng another life. Lord, siguro grabe, yung mga guardian angels mo po ay super bumulong po talaga sa kanila na lumipat ng bus na sasakyan. Lord, thank you po talaga. Also po Lord, dun sa mga namatay sa bus accident, Lord, I'm praying for them Lord. I can feel na marami sa kanila ang matagal na pong hindi nakapagconfess sa Inyo so Lord God, with all my heart, sana po ay mapatawad Nyo po ang mga sins nila and please save them po from the fires of hell. I'm praying din po na sana, yung mga loved ones nila here on Earth ay ma-ease po agad ang pain kasi Lord, Lord, I know how difficult ang mamatayan yung type na, ugh, sakit masyado Lord. Papa Jesus, thank you po talaga at napanood ko yung movie na The 13th Day. It brings me closer to Mama Mary. Thank you po at nakilala ko si Our Lady of Fatima kasi po it adds reasons why I shoud pray the Most Holy Rosary. Don't worry Lord, I will encourage Your children na panoorin po iyon. Lord, thank you kasi po patuloy po akong pinagkakatiwalaan ng mga tao and naging part po ako ng decision making nila, like kinukunsulta po nila ko. Lord, thank you kasi nagampanan ko po yung role na pinangako ko po sa Inyo na when there's despair in life eh nakakapagbigay po ako ng hope. Speaking of, ewan ko po ba Lord kung anong meron sa akin at gusto akong makita ng mommies ng mga classmates ko. Maybe Lord natutuwa sila kasi po naging friend ako ng mga anak nila. Like, I'm bringing them Your words and teachings. Thank you po talaga Lord. Lord, thank you kasi nakaabot ako ng June 1, yehey! And nga po pala Lord, thank you po sa money na binigay ng lola ko. Ugh, Lord, iiyak na naman ako the second time around kasi umiyak na ako kanina diba Lord when I knew na binigyan akong 100 ng lola ko. Lord, I'm always asking You na sana, give them longer life most especially ang mga tao na binigyan ko po ng too much pain nung bata pa po ako. Lord, I know na naging sinful po talaga ako Lord and nasaktan ko po sila, my parents, my siblings, my relatives, my lola, kaya Lord, I'm asking for Your guidance na sana po, sana ay maging successful po ako sa aking pag-aaral and makahanap ng good job para You know Lord, it's my time to make bawi to them. Kasi Lord, until now, I still can't forgive myself sa mga nagawa ko sa kanila. I know Lord na kasalanan ang magself-pity pero Lord, I can't. Kumbaga Lord, abot langit ang mga pagsisisi ko and You know Lord, I'm looking forward po talaga na by the time na I have enough money na, sana po buhay pa yung mga taong nasaktan ko para kahit papaano ay ma-treat ko naman sila like going abroad or yung kahit na anong gusto nila ay ibibigay ko po. Lord I know na nakapagsorry na ako sa kanilang lahat pero for me, it's not enough pa rin po. Lord, thank you kasi yung strength ko po sa Inyo ay lumalakas everyday. I mean, may mga tao Lord na nagiging block sa pagspread ko po ng good news Nyo pero hindi pa rin po ako napanghihinaan ng loob. You know Papa Jesus, thankful din po talaga ako kasi po, nacocontrol ko na po yung let's say, lower appetite ko. Diba po before pag may new crush po ako na talaga naman pong sinful kasi same sex po, ay nagiging expressive po ako. Like sinasabi ko sa mga friends ko kung sino ang crush ko and ganoon din po sa crush ko, sinasabihan ko po na crush ko sya. Pero ngayon Lord, thank you kasi po with Your help ay natatago ko na po sya, I mean hindi na po nakabroadcast. I know Lord na may kasalanan pa rin po ako pero at lest eh na lessen na po sya kasi ngayon ay sa isip nalang po ang kasalanan ko, hindi na po sa salita at sa gawa. Lord, sa mga blessings na hindi ko pa po nabanggit, thank you po talaga. Lord, sorry for my immoral acts these past few days. I failed to play my role po talaga sa part na ito. Pero binabangon ko naman po ang sarili ko with Your guidance. Lord sorry kasi tamad ako sa paglinis ng lawn namin, eh ewan ko ba Lord, nasa stage of pagsasanay pa siguro ako sa pagbunot ng mga damo. Lord God, sorry kasi nagcause po ako ng worries. Sorry rin po kasi nakakapagdecide ako ng mga hindi magagandang bagay bunga na rin po ng init ng ulo. Sorry Lord kasi naiinis ako dun sa taong yun, yung mayabang Lord. Eh basta, ewan ko ba, OA kasi masyado Lord kaya naiinis ako pero unti-unti ko naman pong nilelet go ang inis ko sa kanya po. Sa mga kasalanan po na hindi ko pa po nabanggit, sorry po. Papa Jesus, malapit na ang pasukan. Yes, another chapter of my life. Another sleepless nights. Sana po ay maging okay ang semester na ito at malagpasan ko po ang mga obastacles this time. Lord, good health and please always remind me Lord na magdiet sa mga carbo and mga matatamis. Lord, ang aking allergy, as in Lord, sobrang kati na talaga. Sana maayos na po ito. Lord, excited na akong umuwi sa Agusan. Sana eh safe po akong makarating dun at makabonding ang family na 2 months ko na pong hindi nakikita. Lord God, ang secret po natin ha? October 16-22, sana po ay go go go. Lord, sana po ay hindi ko makalimutan ang mga commandment Nyo po. Please guide my family and my relatives. Ilayo Nyo po sila sa sakit and sa mga tukso. Lord, sa mga nangangailangan po ng help Nyo, sana hindi po sila mawalan ng hope and sana po ay hindi po sila mapagod sa paghihintay. Yun pong mga nagsusuffer ngayon from different kinds of pain ay sana po maheal na po sila. Yung mga naliligaw po ng landas ay sana po ma-enlighten na. And ang greatest wish ko po, sana ang mga tao ay makaintindi na hindi po sapat ang maniwala lang sa Inyo, dapat isabuhay rin po sana nila yung mga utos Nyo po. Kasi nga po diba, Lord, oo, naniniwala nga po sila sa Inyo eh gumagawa naman sila ng bad deeds so wala rin po. Lord, thank you po sa mga guardian angels ko na prinovide Nyo po sa akin. Sana po ay hindi po mapagod sa akin ang aking first layer of defense. I just wanna say hi rin po sa mga relatives, friends and idol ko na nasa kabilang buhay na po. I'm praying for them. Sa lolos ko po, uncles, tatay po ni Sef, kay Rhea po, ate Michelle, lolas ko po, and of course kay AJ Perez na sana po ay super happy na sila and wala na po silang dinadalang worries. Thank you rin po sa mga living guardian angels ko na tumutulong po sa akin sa decision making at ginagabayan po talaga ako. Sila po yung mga super friends ko here on Earth. Sana po ay bigyan Nyo po sila ng strength para maging living guardian angels din po sila sa mga ibang tao. Lord, sa mga souls and spirits na hindi pa po napapalagay, I'm praying for them. Please forgive their sins and purify them po and sana po ay sa heaven po sila mapupunta. Lord, sa mga souls and spirits na wala na pong nakakaala, I'm praying for them din po and sana wag na po silang malungkot kasi kahit hindi po nila ako kilala eh pinagpi-pray ko naman po lagi sila. And, bago ko po makalimutan. Yung friend ko po na si ano Lord, kilala Nyo na po yun, yung ano po Lord, may matinding pinagdadaanan ngayon, eh sana po ay gabayan Nyo po sya and always remind him/her po na blessings po kung ano man ang meron sya. Dominican Saints, pray for us. St. Francis of Assisi, pray for us. Our Lady of Fatima, pray for us. Good morning Mama Mary, I love you po and thank you for being our mother. Good morning Papa Jesus, I love you, thank you po sa pagsave Nyo sa amin. Good morning Papa Joseph, I love you po and than you for being a good father. Good morning God the Father, I love you po, we love you po. See you po sa Judgement Day. Mwuah! Arriba!

From the Holy Mass - No Worries

Date: 22 May 2011
Blessed of the day: Blessed Joachima
Occasion: 5th Sunday of Easter
Location: San Pedro Cathedral Parish, Davao City, Philippines

Ang linggong ito ay ang Ikalimang Linggo ng Pagkabuhay ni Hesus. Muli po akong humihingi ng paumanhin sapagkat hindi po ako nakadalo sa banal na misa noong nakaraang linggo.

Ako po ay magpapakatotoo na napakakaunti lang ng naipunlang mabuting balita sa aking isipan sa misang ito. Ang isa sa mga rason ay ang pagkahilo. Hindi naman lingid sa inyong kaalaman na noong Sabado ng gabi ay gumala kami ng aking mga kaibigan at nagkaroon ng inuman at matinding sayawan. Oo, inantok din ako kasi, sabihin na nating masyadong naging mataas ang ekspektasyon ko sa pari na mabibigyang buhay nya ang misa. Ibig kong sabihin, noong nakaraang pagsimba ko kasi ay naging buhay na buhay ang misa sapagkat napakahusay ng pari sa pagpapalaganap ng mabuting balita. Ngunit, ang mga ito'y hindi naging hadlang upang wala akong matutunan sa misang ito. Hindi ko man masyadong napakinggan ang pari, ay binuksan ko naman nang malaki ang aking puso, at sa puntong ito'y naramramdaman kong tinutulungan ako ng Diyos na maitanim hindi lamang sa isip, kundi maging sa puso ang turo ng simbahan.

Ang natatandaan kong laging sinasabi ng pari ay ang sabi raw ng Panginoon, "Wag kayong mabagabag. Manalig kayo sa Diyos. Manalig kayo sa Akin." Tayong mga tao ay hindi maiwasang mabagabag sa pang-araw-araw nating buhay. Nababagabag tayo sa mga taong nasa paligid natin, nag-aalala tayo sa ating mga mahal sa buhay - Nasaan na kaya sila? Kamusta na kaya sila? Saan kaya kukuha ang ating mga magulang ng pangmatrikula? At marami pang katanungang mahirap sagutin. May mga personal din tayong mga pag-aalala. Kagaya na lamang ng pagtaas ng presyo ng mga bilihin gayong hindi naman lumalaki ang ating kinikita. May nabanggit din ang pari na tinawag nyang "imaginary troubles". Yun yung mga bagay na parang nakabubuo tayo sa ating mga isipan ng sa tingin natin ay poproblemahin natin sa hinaharap. Dito pa lamang ay bumuo na tayo ng sarili nating problema na hindi naman sana natin dapat ginagawa.

Ang ating mahal na Diyos Anak ay nabagabag din. Kung matatandaan natin ang Huling Hapunan ay napuno ng pagkabagabag ang Panginoon. Sa mga sandaling iyon ay alam Niya kasing Siya po ay pagpapakasakitin ng mga taong itinuring Siyang masama. Ngunit hindi Niya po ito tinalikuran. Hinarap Niya po ito sapagkat naniniwala Siya sa kapangyarihan ng Diyos Ama. Hanggang sa Kanyang huling hininga ay hindi po isinuko ng Panginoon ang kanyang paniniwala sa Diyos Ama. Hindi Siya nabigo sapagkat Siya po'y muling binuhay ng Diyos Ama, dala-dala ang bagong pag-asa. At sa darating na panahon, ay muli Siyang magbabalik dito sa mundo upang husgahan ang mga tao.

Kaya tayong mga tao, manalig po tayo sa Diyos. Kailangan po natin ng ibayong paghihintay at wag po sana tayong maging masyadong demanding. Hindi naman po kasi yan parang isang mahika na sa isang iglap ay mawawala na ang problema. Lagi po nating tandaan ang katagang ito, "If life is perfect, would you still know me (Lord)?" Hindi po tayo pababayaan ng Diyos. Mahal po tayo ng Diyos. Ang lahat ng sakripisyo't pagdurusa ay may kaakibat yan na biyaya. Kung sa tingin po natin ay hindi natin nakamtan ang ganap na kaligayahan, wala pong dapat ipag-alala sapagkat may tahanan ng Diyos na naghihintay sa atin sa kalangitan. Isuko po natin ang ating sarili sa Panginoon. Hindi po sapat ang maniwala lamang, kailangan din po nating manalig at mabuhay nang naaayon sa utos ng Diyos.

Note to God: Lord, Lord I'm sorry po kasi hindi po ako nakapagsimba last Sunday at inuna ko pong panoorin yung dance showdown. Sorry din po kasi feeling ko po ay may kulang sa article na ibinahagi ko ngayon. Ako rin po kasi ang may kasalanan kasi inantok po ako eh. Lord God, andami ko pong dapat ipagpasalamat sa Inyo po. Thank you po at naging maayos po in general ang buong summer class ko. Thanks po sa gift of knowledge na binigay Nyo po sa akin. Thanks Lord kasi nakakakuha po ako ng high grades and naging happy po ang family and relatives ko. Lord, kahit na, You know, honest po ako na nag-expect po ako ng too much pero thank you pa rin po kasi naging scholar ako ng Ateneo, kahit hindi po full. Sorry po kasi hindi po ako nakontento at first pero in the end, narealize ko po na siguro may mas nangangailangan pa po talaga ng tulong Nyo kaya sila po yung mga nakakuha ng mas malaking grants sa scholarship. I know naman po Lord na hindi Nyo po ako pababayaan. Lord, thank you po ng sobra sa napakagandang sales ng Sophie Lord. Like, uhm, dahil po sa Sophie ay naging instrument Nyo po ako na makatulong din po sa iba. I mean, You know naman po na dahil sa Sophie ay nakapagpautang po ako sa mga friends ko and ang sarap po pala ng feeling na nakakatulong ka po. I hope Lord na dumating ang araw na hindi na utang, bigay na Lord. Like kung ano po yung mga binigay Nyo po sa akin, hindi ko na po ipauutang, ipamimigay ko na po sa mas nangangailangan. Lord, thank you po kasi, kasi po napapatawa ko po ang mga friends ko. It makes me feel to be your instrument na magbigay ng kasiyahan sa kanila po. We have our own problems naman po and You know Lord, pansamantalang nakakalimutan nila yun 'coz of my punch lines. Thank you po talaga Lord sa talent na ibinigay Niyo sa akin, hindi lang po sa oral communication, kundi pati rin po sa written. Speaking of, thank you Lord kasi nasama po ako sa Ateneo Writers Workshop. Mas mahahasa ko pa po ang writing skills ko po, and of course, mas mapaghuhusayan ko pa po ang pagspread ng good news. Lord, thank you kasi may nakikinig po sa akin everytime na nagsasalita po ako about sa Holy Bible. You know naman Lord na may mga lines na nagpapaconfuse po sa akin, pero I know na in Your time ay maiintindihan ko rin po ito. Salamat po kasi gumaling po ako from my ubo't sipon. Thanks din po sa mga nakasama ko sa party-party even though, super nasaktan ko po talaga Kayo Lord with my not good deeds sa bar last night. Pero kahit na puno po ng, let's say mga naligaw na landas na mga tao dun, kahit po nalasing ako, thankful pa rin po ako kasi tanda ko po na while I'm dancing, alam ko pong kinakausap ko po Kayo with all my heart and nagsorry po ako sa Inyo. I mean You know Lord, kahit nalason ng alcohol ang utak ko, pero ang faith ko po sa inyo ay nandun pa rin. I love you Lord. I love you so much! Thank you Lord at okay po ang family ko. Nananatili pong matatag ang parents ko as well as my siblings. Thank you Lord kasi po, okay po mga relatives ko kahit na may mga problema, pls. give them enough strength para malabanan ang obstacles in life. At sa lahat po ng blessings na hindi ko po na-mention, thank you po Lord. Lord God, I know na, uhm, nahurt po kita masyado. Kahit ako rin po Lord, kinakabahan ako kasi po, parang napapalayo po ako sa Inyo these past few days. Lumalakas ang evil spirit sa mind ko pero nilalabanan ko po talaga ito nang sobra-sobra. Lord, I know na naging immoral ako these days, sorry po talaga. Pls. Lord, ilayo Mo po ako sa temptations Lord. Sorry rin po kasi po, may mga tao pa rin po talaga akong hindi ko po fully ma-forgive. Pero it doesn't mean naman po na walang progress. Of course, it will take time naman po talaga para magpatawad and I know na habang nadaragdagan ang mga araw na ibinibigay Niyo po sa akin, ay unti-unti ko ri po silang napapatawad. Lord, sorry kasi nagbibigay po ako ng worries sa parents ko and sometimes ay nagkakaroon po kami ng misunderstandings. Sorry din po pala Lord kasi po, nagmemention po ako ng Judgement Day kahit na I know na walang nakakaalam kung kelan yun. It seems that, nakisabay lang din po ako sa uso, sorry po Lord. Lord, thank you po at hindi nangyari yung sinasabi nilang Judgement Day nung May 21 po. Sana po Lord ay marealize nila na si God the Father lang po ang nakakaalam kung kelan po talaga ang Judgement Day. Sana po ay ready na po talaga ang mga tao sa Inyo pong pagbabalik. Sorry Lord kasi inapakan ko po yung uod. Sorry po kasi sometimes ay hindi po ako nagiging role model. Sa lahat po ng mga kasalanan na hindi ko nabanggit, sorry po talaga. Lord God, pls. guide me in what I may have set-up to do. Sana po ay gawin Mo po akong laging matatag sa pagpapalaganap ng mabuting balita. Alam naman po natin na marami talagang hadlang para maspread ko po ang words Mo. Sana po ay tuluy-tuloy pa rin po ang blessings Nyo sa akin. Lord, guide also my family and relatives. Pls. give them good health and long life. Sa lahat din po ng nangangailangan ng Inyong mercy, I hope na hindi po sila mawalan ng faith sa Inyo po. Lord, hear our prayers. Ilayo Niyo po kaming mga tao sa kasalanan. Lord, pls. give my Waya friend, You know na Lord kung sino, strength para po masolve ang big problem na kinakaharap po nila. Lord, thank you po talaga sa mga guardian angels na sinend Niyo po for me. You know Lord, iniisip ko po na sila yung first layer of defense ko laban sa kasamaan. Of course Lord, kayo po ang last kasi nasa heart ko po kayo eh. God is love nga po diba, love is God. Kung gaano ko po pinoprotektahan ang life ko, as well as my heart, ganun ko rin po Kayo pinoprotektahan kasi nasa heart ko po Kayo. Lord, sa mga loved ones ko po na nasa heaven Lord, I just wanna say hi to them and excited na po akong makasama sila Lord. Sa mga nasa purgatory po, pls. purify them and forgive their sins na hindi po nakumpisal. Lord, thanks po sa aking mga living guardian angels, they're my friends! Lagi po silang nandyan for me. I know na sila po yung instrument Niyo para po hindi po ako maligaw ng landas. I hope Lord na we'll continue on helping each other. Sa mga spirits and souls po Lord na hindi po mapalagay, I'm praying for them na sana ay mapunta na sila sa lugar kung saan po sila nararapat and I hope na sa heaven po sila mapupunta. Yun pong mga naghahanap ng justice ay sana mahanap na po nila. Yung mga nagwoworry po sa kanilang mga loved ones here on Earth eh sana i-entrust nalang po nila sa mga mabubuting tao ang problema nila para hindi na po sila mag-alala. And of course Lord, sa mga souls and spirits na wala na po talagang nakakaalala, I'm praying for them po and sana hindi po sila sad kasi I'm here naman po eh, praying for them. Lord, thank you po talaga. Sana ay ma-enlighten na rin po ang lahat ng mga tao. I love you Lord. Dominican Saints, pray for us. St. Francis of Assisi, pray for us. Good morning Mama Mary, I love you. Good morning Papa Jesus, I love you. Good morning Papa Joseph, I love. Group hug... Mwuah! And, Arriba!

From the Holy Mass - Against Self-pity

Date: 8 May 2011
Saint of the day: St. Peter of Tarentaise
Occasion: 3rd Sunday of Easter
Location: San Pedro Cathedral Parish, Davao City, Philippines

Bago po ang lahat ay humihingi po ako ng paumanhin sa inyo, at higit sa lahat sa Diyos, sapagkat hindi po ako nakadalo sa Banal na Misa noong ikalawang Linggo ng pagkabuhay ni Hesus. Ang artikulong ito ay magbibigay kaalaman sa inyo sa mga bagay-bagay na natutunan ko sa ikatlong Linggo ng pagkabuhay ni Hesus.

Tulad noong mga nakaraang Linggo sa pagpunta ko sa simbahan, bigo na naman akong makapwesto sa pinakaharap nito. Malaki ang pasasalamat ko sa Diyos at ako'y nabiyayaan pa rin ng magandang pwesto upang mapakinggan ko ang mabuting balita. Ngunit, hindi pa rin tuluyang nawala ang mga balakid sa aking pakikipag-ugnayan sa Panginoon. Ang katabi ko kasi sa dakong kaliwa ay isang ina at kasama nya ang kanyang batang anak. Napakalikot ng bata kaya naman siguro'y noong kalagitnaan ng banal na misa ay napagdesisyonan ng ina na huwag na lamang tapusin ang misa at sila'y tuluyang umalis.

Muli, kagaya ng mga nabanggit ko sa mga nakaraang artikulo na ipinaskil ko sa blog na ito, ay maaaring ako'y magkamali sa mga lugar at taong mababanggit dito. Gayunpaman, dahil naniniwala akong naitanim ko sa aking balintataw ang mga turo ng pari, masasabi kong may isang porsyento na lamang ng probabilidad ng pagkakamali sa artikulong ito.

Narito ang kwento ng pari. Mula sa Herusalem, naglakbay pauwi si Pedro at ang isa pang Apostoles ni Hesus patungo sa Israel. Tinahak nila ang daan na tila ba walang buhay ang kanilang mga mukha. Halata sa kanilang itsura ang matinding kalungkutan na nararamdaman. Sa kanilang paglalakad ay hindi nila maiwasang pag-usapan ang sanhi ng kanilang kalungkutan - si Hesus. Umuwi silang bigo sapagkat naisip nila na wala ng magliligtas sa kanila dahil si Hesus ay namatay sa krus. Nadama nila ang awa sa kanilang mga sarili at matinding pagkabagabag. Bagama't naging usap-usapan sa Herusalem na muling nabuhay si Hesus, hindi nila ito pinaniwalaan sapagkat hindi naman nila nasaksihan ito. Sa kanilang paglalakbay ay may nakasalubong silang lalaki. Nakausap nila ito at naging kasama na rin sa mahabang paglalakad. Habang sila'y pauwi ay isinalaysay ng kasama nilang lalaki ang laman ng Lumang Tipan sa Bibliya. Malapit ng magdilim ngunit hindi pa nila natapos ang dalawampu't isang kilometrong paglalakbay. Napagpasyahan ng dalawang Apostoles ni Hesus na ipagpabukas nalang ang kanilang paglalakad at sila'y kakain muna at mamamahinga. Hindi sumang-ayon ang lalaking kasama nila at sinabing kailangan nyang marating ang susunod na bayan. Kinumbinsi ng mga Apostoles na manatali nalang muna ang hindi kilalang lalaki na kasama nila, at sa kabutihang palad ay napapayag nila ito.

Oras na nang hapunan. May hawak na tinapay ang lalaki at hinati-hati niya ito ng dahan-dahan upang maging pantay-pantay ang distribusyon nito. Sa 'di maipaliwanag na dahilan ay tila ba nag-usap ang mga isip ng dalawang Apostoles. At sa napakabilis na reaksyon, ay doon nila napagtanto na ang lalaking kasama nila sa paglalakbay ay si Hesus. Sa isang iglap ay biglang naglaho si Hesus. Hindi na hinintay ng mga Apostoles na sumikat ang araw. Sila'y humarurot pabalik sa Herusalem at doon nila ipinalaganap ang mabuting balita, totoong muling nabuhay ang Panginoon.

Napakagandang mensahe mula sa Bibliya ang aking natutunan sa ikatlong Linggo ng pagkabuhay ni Hesus. Hindi ito malayo sa realidad na umiiral ngayon sa ating lipunan. Alam naman nating lahat na walang perpekto sa mundo. Kung walang perpektong tao, isang konkretong analohiya rin ang pagsasabing walang perpektong buhay o pamumuhay.

Lahat tayo ay nakararanas ng mga paghihirap at mga pagsubok sa ating pang-araw-araw na pakikipagsapalaran sa mundo. Minsan magaan lang at nasosolusyunan natin ito nang mag-isa, minsan ay medyo mabigat at humihingi na tayo ng tulong sa iba, at minsan nama'y binagsakan na tayo ng langit at lupa sa sobrang hirap. Sa mga sandaling lubos tayong nahihirapan at para bang dinudurog ang ating puso't isipan, ay hindi natin maiwasang sumuko at maawa sa ating mga sarili. Sa pagsukong ito ay nagmistulan tayong bulag sa mga katotohanang pilit tayong pinupukaw. Maihahambing din natin ito sa isang kandila na kapares ang apoy upang ito'y makapagbibigay ng liwanag. Sa buhay natin, sa mga sandaling ang pag-asa ay patay, ay kailangan natin ng apoy upang ito'y muling mabuhay. Ngunit, sa sobrang awa natin sa ating mga sarili ay hindi na natin namamalayang tayo na mismo ang pumapatay sa mga mumunting apoy na muli sanang magpapausbong ng panibagong pag-asa sa atin. Kaakibat din ng katotohanang ito ang isang bagay na likas sa ating mga tao. Tulad nga sa kwento, kahit na lubusang nasktan ang mga Apostoles, ay pinag-uusapan pa rin nila ang sanhi ng kanilang pagdurusa.

Hindi ko ito maaaring pasinungalingan sapagkat nangyari na rin ito sa akin. Lubos akong naapektuhan sa pagpanaw ng anghel na si AJ Perez. Yung tipong parang kilala namin ang isa't isa, pero ang katotohana'y ako lang naman ang nakakikilala sa kanya. Kahit na masakit ay ibinabahagi ko ito sa aking mga kaibigan. Marahil siguro'y ang rason ay upang maibsan kahit papaano ang kirot sa aking puso.

Sa nangyari sa mga Apostoles, dahil hindi sila naniwala sa mga usap-usapan sa Herusalem na muling nabuhay sa Hesus, ay nanaig ang matinding kalungkutan sa kanilang mga puso. Ito ang naging dahilan kung bakit hindi nila napansin, na ang hinahanap-hanap nilang si Hesus ay kaharap na pala nila, hindi lang basta-bastang nakaharap, kundi nakasama pa sa malayong paglalakbay.

Sa buhay natin, kung kailan nais na nating tapusin ang ating buhay, ay hinahanap-hanap natin si Hesus at ipinagsisiksikan natin na hindi natin siya nakikita, tila ba'y natutulog. Ito'y malaking kasinungalingan! Dahil si Hesus ay kasama na natin mula pa sa pinakaumpisa. Hindi tayo kailanman iniwan at iiwan ni Hesus. Kahit sabihin pa nating tayo ang pinakamasama sa mundo, nariyan pa rin si Hesus para gabayan tayo. Wag nating sabihin na hindi tayo mahal ni Hesus dahil nakagawa tayo ng isang malaking pagkakamali, dahil ang pagmamahal sa atin ni Hesus ay walang kapares at walang kondisyon. Alalahanin po sana natin na ibinuwis ni Hesus ang kanyang buhay upang tayo ay maligtas. Sa mga sandaling tila ba'y sumasagi sa isipan natin na tayo'y itinakwil ng Panginoon, pakinggan natin ang ating puso, dahil sa mga sandaling katahimikan ang mananaig, doon natin mapagtatano na si Hesus ay matagal ng kumakatok sa ating dibdib. Dahil sa magulo nating isipan, ang hindi pagtanggap kay Hesus ay hindi na natin namamalayan.

Malinaw na ipinapaalala sa atin na kasalanan ang maawa sa sarili. Yung mga sandaling nasasambit na natin na, "Panginoon, asan na ang mga mahal ko sa buhay? Hirap na hirap na ako. Bakit walang tumutulong sa akin?" Malamang ay hindi na natin napapansin ang mga taong tumutulong sa atin.

Halimbawa rito ay ang sitwasyon kapag ikaw ay namatayan. Oo, masakit yun, sobra! Kung mahina kang uri ng tao, mawawalan ka talaga ng ganang gawin ang mga nakararaming mga bagay. Siguro'y iiyak ka na lamang buong araw at maaawa sa sarili mo. May mga taong makikiramay sa'yo. Karamihan nito'y magsasabi ng, "condolence." Pero, dahil gulung-gulo ang ating diwa ay hindi na natin ito napapahalagahan. Iyon ang malaking pagkakamali natin. Dahil sa mga oras na kailangan natin ng karamay, ay nagpadala na ng mga instrumento ang Panginoong Diyos. Kumatok na ang Panginoon sa ating mga puso, ngunit hindi natin Siya pinatuloy. Ngunit, sa hindi pagpapatuloy ay hindi naman magagalit ang Panginoon sa atin. Muli, wag po nating kalimutan na walang hangganan ang pagmamahal sa atin ng Panginoon. Kakatok at kakatok po Siya, nasa atin na kung patutuluyin ba natin o hindi.

Nais ko lamang din pong idagdag na kaya po naalala ng mga Apostoles na ang Diyos na ang kaharap nila sapagkat ang paghahati ng tinapay ay naganap din po sa Huling Hapunan ni Hesus at ng mga Apostoles bago Siya ipinako sa krus.

Isa ring aral na mapupulot natin sa kwento ay ang kahalagahan ng pagsisimba. Kung matatandaan natin na habang naglalakad sina Hesus ay ibinahagi nya sa mga Apostoles ang laman ng Lumang Tipan sa banal na Bibliya. Ito'y ay upang maliwanagan sila na may bagong pag-asa, na buhay si Hesus. Pagkatapos matanto ng mga Apostoles na tunay ngang buhay si Hesus, ay nagmadali silang tumungo pabalik sa Herusalem upang ipalaganap ang mabuting balita. Sa kasalukuyang panahon ay maihahanay natin ang mga pari ng simbahan sa mga orihinal na Apostoles ni Hesus. Ang mga pari ang nagiging instrumento ng Panginoon upang maipalaganap ang mabuting balita. Kaya naman, sana'y ang magiging dahilan ng ating pagsimba ay upang mas mapalapit tayo sa Panginoon. Huwag po sana tayong magsimba dahil may kakita tayo, o mamamasyal tayo, o kaya'y maganda ang altar o mukhang artista ang pari. Ang simbahan ang tahanan ng Panginoon, igalang po natin ito.

Mga kapatid, mga kapwa anak ng Diyos, hindi pa huli ang lahat upang tayo'y magbago tungo sa mabuting daan. Hindi po natin hawak ang kapalaran. Hindi po natin alam kung hanggan kailan ang itatagal ng kandali ng ating buhay. Isuko natin ang ating mga sarili sa Panginoon, paghingi ng tawad na may ganap na pagsisisi, at pangakong hindi na ito muling mangyayari.

Note to God: Dear God, unang-una po sa lahat, I just wanna say I'm sorry kasi po hindi po ako nakapagsimba last last Sunday. Second po, sorry rin po kasi hindi po ako nakagaw agad ng article bout sa mga learnings ko sa Holy Mass. Lord God, I have a lot of things to give thanks. Thank you po sa never-ending blessings na binibigay mo sa akin. Thank you po sa good grades and good class standing. Thank you po sa mataas na sales ng Sophie. Thank you po at nakasali ako sa Ateneo Writers Workshop. Of course po, ang forever kong mamahalin na 2MK-A na section, thank you po talaga and nasa 1st section po ako. Thanks po at dumarami na po ang friends ko sa current division ko na BM, and syempre po, nanjan pa rin po ang mga friends ko from SSE. Okay po, uhm, hindi po talaga mawala sa isip ko ang nangyari last Monday with my friends. Parang ugh, bakit hindi po nila maintindihan ang point ko? Like, when pa sila magbabago for the better? Gusto ko lang naman po silang masave sa Judgement Day eh kaya ko po sila laging nireremind sa mga values and will Nyo po na dapat sana'y always nakatatak po sa mind nila, sa mind namin. Okay lang po yun, sabi naman po kasi nila eh may faith naman po sila sa Inyo and pagbabago nila ay slowly but surely naman daw po. Thank you po and natulungan ko si Mikko, my friend, na ma-enlighten. It feels good po pala talaga na nagbubunga ang mga super effort mo kasi nakita ko po kay Mikko na she's changing na po for You. Lord, I know na these past few days ay parang napapalayo po ako sa inyo ng kaunti. Pls. always teach me to be humble. Sorry po kasi I know na, parang nagiging mayabang ulit ako at parang hindi na nakontento sa grade na 87. Sorry kasi I crumpled my paper po in Macroeconomics nung makita ko na 87 ang grade ko for midterm. Narealize ko po nasa ay naging thankful nalang dapat ako kasi nga line of 7 yung iba kong classmates eh. Sorry kasi napagmayabangan ko ang mga PolSci friends ko with my prelim grades, ugh, andami kong kasalanan Lord. Sorry for hurting You. Sorry Lord kasi nakakalimutan kong maging isang role model sa mga students like nagtetext po ako sa klase, hindi po ako nagpapa-attendance sa PhilCon, minsan inaantok po ako sa room, atbp. I hope Lord na you'll forgive me and mabigyan po sana ako ng enough time para mabago ko po ang mga ito. You know what Lord, naalala ko yung isa kong Fb friend na kahit hindi ko siya kilala personally, nagPM sya sa akin sa Fb and she said na idol nya raw po ako. I wondered why and sabi nya po ay the way daw po ako magsulat ng mga articles. Lord, double thanks. Una po, dahil may mga taong nagmamahal sa akin kahit hindi ko talaga sila kilala. Ang sarap po pala ng feeling na iniidilo ka ng mga tao. Parang it inspires me po to do more. Kumbaga po, isa po sila sa mga reasons kung bakit gusto ko pang mabuhay. Lord sana, sana po ay I can have more time here on Earth para maka-inspire pa po ako ng maraming tao and ma-spread ko pa po ang words Nyo po. Pangalawa po Lord, thank you po talaga sa gift of writing skills na iginawad nyo po sa akin. Thank you po kasi through this ay nagiging instrument nyo po ako sa mga tao. Lord, sana po ay ma-grant sa akin ang scholarship. You know naman po na tagilid talaga kami ngayon financially and I want to stay po talaga in Ateneo. Lord, sana po ma-scholar ako. Hindi ko pa po kayang magplano ng student life outside Ateneo. Lord, sana po ay tuluy-tuloy ang ang mga blessings na dumarating sa life ko, at sa aming family. Sana po ay gabayan Mo po ako sa pagspread ng good news about You po kasi baka erroneous ang mga pinagsasabi ko edi mas lalo pa po akong naging makasalanan. Ilayo mo po ako sa mga temptations. Thank you po pala kasi napipigilan ko na ang sarili ko na kiligin, kung kikiligin man po ako ay iba po ngayon kasi kinikimkim ko nalang po. Lord, You know naman po siguro kung bakit ko po pinipigilan ang sarili ko na kiligin. There saying na Judgement Day na raw po sa May 21. Ako po, nasa gitna lang. Naniniwala po kasi ako na walang nakakaalam kung kelan talaga tayo magtatapos kasi Ikaw lang po ang nakakaalam nun. Kung totoo man pong May 21, sana po ay ready kami, kaming mga anak nyo po. In behalf of the world human population, sana po ay patawarin nyo kami sa aming mga sala Lord. Lord God, thank you po sa mga friends ko na laging nandyan for me. Tulad nga po ng lagi kong sinasabi, sila po ang aking mga living guardian angels kasi po, nagtutulungan po kami tungo sa matuwid na daan. Lord, pls. give my family enough strength in facing obstacles in life. Sana po ay lahat ng mga mahal ko sa buhay ay laging okay. Sa mga in need po of Your help, sana ay wag po silang sumuko kasi in Your time po, I know na everything will be okay. I just wanna say hi sa mga guardian angels ko po jan sa heaven, my lolos, lolas, mga sumakabilang buhay ko po na mga friends like Rhea Axalan, sa tatay po ni Sef, sa uncle ko po, kay AJ Perez at sa lahat ng mga nagbabantay sa akin. Lord I'm praying na yung mga nasa purgatory po ay ma-purify po sila and makasama nyo po sila sa heaven. Sa mga souls and spirits na wala na pong nakaalala, from the bottom of my heart, I'm praying for them po. Thank you Lord! Dominican Saints, pray for us. St. Francis of Assisi, pray for us. I love you Mama Mary, I love you Papa Jesus, I love you Papa Joseph, and arriba!

Para sa Mga (at Magiging Mga) Magulang

Kung paano tayo hinubog ng nakaraan, apektado ang ating pamumuhay sa kasalukuyan.

Lahat tayo ay dumaan sa pagkabata, ngunit hindi lahat ay pinalad na maranasan ang kasiyahang idinulot ng pagiging bata. May mga batang iniwan ng kanilang mga magulang sa murang edad, meron din namang, sabihin na lamang nating may pisikal na presensya ngunit wala ang tunay na esensiya ng pagiging magulang. Ako, na lumaki na may pamilyang nag-aaruga, ay mapalad sapagkat binalot ako ng pagmamahal ng aking mga magulang at protektado ako ng kanilang mga dasal.

Pagdarasal. Gabi-gabi namin itong ginagawa ng aking ina bago kami matulog. Sariwa pa sa aking alaala kung paano ko nakabisado ang "The Lord's Prayer." Pautal-utal pa ako noon at minsa'y tinatamad na ring magdasal. Sa mga sandali kasing iyong ay hindi ko pa alam kung gaano ka makapangyarihan ang aking ginagawa, ang pagdarasal. Ngunit hindi sumuko ang aking mga magulang. Tanda ko pay nagdagdag pa ang aking ina ng mga santo at sinasabi naming "pray for us" sa bawat pagsambit ng mga ito. Ganitong eksena ang kumintal sa aking mga alala kung paano ko tinutuldukan ang bawat gabi ng aking pagkabata.

Sa aking paglaki ay natutunan ko ring magdasal mag-isa. Bunga ito na matiyagang paggabay sa akin ng aking mga magulang kung paano ang wastong pagdarasal. Natutunan ko rin ang marami pang mga dasal, ang pagrorosaryo, at ang mga personal na panalangin.

Maraming mga balakid ang kasalukuyang umiiral sa mundong ating ginagalawan. Nariyan na ang mga bagay na susubok sa katatagan ng ating paniniwala sa Diyos at Inang Maria. Makapapanood tayo ng mga palabas sa telebisyon at sa sinehan ng mga eksenang hindi natin maitatangging mapagdududahan natin ang Poong Maykapal. May mga artikulo tayong mababasa na makakapagpalito sa ating kasalukuyang paniniwala. May mga musika tayong mapapakinggan na makakapagpabulag sa atin sa tunay na kahulugan.

Oo, maging ako ay biktima ng mga ito. Hindi ko maitatangging minsa'y naimpluwensyahan ni Satanas ang aking pag-iisip. Ngunit, ang mga ito'y panandalian lamang sapagkat sa bandang huli'y nanaig pa rin ang kapangyarihan ng pagmamahal ko sa Diyos. Tila nagkaisa ang aking mga naitanim na mga paniniwala dito sa aking puso, at ito'y nagsilbing prokteksyon ko laban sa mga masasamang elementong nagkalat sa paligid. May mga pagkakataon pa ring tila dinadalaw ng temptasyon ang aking puso't isipan. Sa kasalukuyang kong laban na ito, laban ng kasamaan at kabutihan, ay naging kaunti na lamang ang partisipasyon ng aking mga magulang. Marahil ay kasama na ito sa proseso ng paghahanda sa aking sarili, sa ating mga sarili, na tayo'y magiging mga magulang na rin sa ilang mga taon, kagaya nila. Ito ay kabilang na sa pagdedebelop ng wastong pagdedesisyon sa ating buhay.

Ang punto? Lahat tayo ay may pagkakataong maging mga magulang, o kung hindi man, lahat tayo ay may kapangyarihang magpalaganap ng mabubuting aral ng Diyos. Bata pa lamang ay hubugin na natin ang ating mga anak sa buhay na may takot sa Diyos. Turuan natin sila ng wastong pagdarasal, at wastong asal. Ipaunawa natin ang kahalagahan ng paniniwala sa Diyos. Ipaalala natin ang mga sakripisyong ginawa ng Diyos, ang maligtas ang sangkatauhan.

Tulad nga ng aking karanasan, kapag lumaki na ang mga bata'y mahihirapan na tayong madisiplina sila. Hindi na natin hawak ang kanilang kapalaran sa kanilang paglaki. Mapapadpad sila sa mga lugar na hindi na natin saklaw. Makakikilala sila nga mga taong hindi natin alam ang impluwensyang dala sa kanila. Makatatagpo sila ng mga pagsubok na hindi na natin na namamalayang matagal na nilang dinaramdam.

Mas maaga, mas mabuti. Hindi natin alam kung kelan tayo kukunin ng Panginoong Hesus. Kung alam natin, nating mga magulang sa hinaharap, na naipamana natin sa kanila ang mga turo ng Diyos, ay lilisanin natin ang mundo nang walang pag-aalala.

From the Holy Mass - Hope

Date: 24 April 2011
Saint of the day: St. Fidelis of Sigmaringen
Occasion: Easter Sunday
Location: San Pedro Cathedral Parish, Davao City, Philippines

Sa araw na ito ay eksakto akong dumating sa simbahan. Mga ilang minuto lamang ay nag-umpisa na ang misa. Akala ko'y wala na akong mauupuan pero tinalasan ko ang aking mga mata at ako'y nakahanap ng pwesto sa may likuran. Bigo ako sa aking naunang plano na pumwesto sa harap ng altar.

Isasalaysay ko sa inyo ang unang bahagi ng sermon ng pari. Sa mga pelikula o anumang mga palabas, hindi na bago sa atin na naising magwagi ang mga bida. Ang mga bida, sa karaniwang kwento, ay yung mga mahihirap, inaapi, o maging mga mababang uri ng tao. Lahat ng ginagawa sa kanila ng mga kontrabida ay apektado tayo. Minsan, nagagalit tayo, napapaluha, naiinis, o kaya'y naninikip ang dibdib. Kung maaari lamang na tayo nalang ang maging direktor ay ginawa na natin siguro. Ngunit, hindi natin hawak ang kwento, yan ang realided. Sa mga teleserye na sinusubay-bayan natin tuwing gabi, na lagi tayong nabibitin, ay gusto na nating tapusin agad upang magwagi na ang bida. Lubos na kagalakan ang ating nadarama sa tuwing natatalo ng bida si kontrabida - naibabalik ang ngiti sa ating mga puso, at ang kutitap ng ating mga mata.

Ganito ang kwento ng Pagkabuhay ng Panginoon. Siya ay pinagpakasakit at pinagbintangan sa mga kasalanang iginigiit ng mga Hudyo sa Kanya. Hindi kasi sila naniniwala na ang kaharap nila ang ang tagapagligtas ng sanlibutan. Sa paglilitis pa lamang ay hindi naging kanais-nais ang ginawa ng mga Hudyo kay Hesus: dinuraan, sinuntok, at pinalo. Binalot ng Kanyang sariling dugo si Hesus sa Kanyang Pasyon. Tila isang hayop din na pinagpapalo ng mga tauhan ni Pontio Pilato si Hesus. Ibinigay ni Pontio Pilato ang huling hatol sa mga tao, at ang hatol, kamatayan ni Hesus. Si Hesus ay ipinako sa krus at doon namatay.

Si Hesus ay muling nabuhay sa ikatlong araw ng Kanyang kamatayan. Nasaksihan ito ng mga Apostoles ni Hesus at ni Maria Magdalena. Sinabi Niya na ipalaganap ang mabuting balita, ang kanyang pagbabalik.

Maihahalintulad sa mga pelikula ang buhay ni Hesus. Siya ay inapi-api ngunit nagwagi sa huli. Tulad sa mga pelikula, tayong mga tao ay lubos na apektado sa mga panahong si Hesus ay pinagpakasakit ng mga kalaban. Naipapakita natin ang ating apeksyon sa tuwing Mahal na Araw. Iba't ibang mga tradisyon ang ating ginagawa bilang pakikiisa sa pagdurusa ni Kristo. Nariyan ang hindi pagkain ng karne, mga prosesyon, atbp. Sa Kanyang muling pagkabuhay naman ay tayong mga tao ay muling nagagalak. Ipinagdiriwang natin ito sa pamamagitan ng paggunita ng Pasko ng Pagkabuhay. Ngunit, ano nga ba ang esensiya ng Kanyang pagbabalik?

Ang pari ay may binanggit na tatlong dahilan. Una rito ay ang pagpapatunay sa dibinidad (divinity) ng Diyos. Na Siya ay anak ng Diyos Amang makapangyarihan sa lahat. Patunay rin ito na ang mga Kristyano'y maaaring muling mabuhay at magkaroon ng buhay na walang hanggan sa pamamagitan ng kapangyarihan ng Diyos. Mahalaga ito sapagkat kung hindi natin ito pinaniniwalaan, ay wala ring silbi ang ating pananampalataya sa Diyos. Ipinapaalala rin ng Diyos na Siya po ang pinakamakapangyarihan sa lahat, na kaya nya pong bigyan ng bagong buhay ang isang tao pagkatapos ng kamatayan. Ikalawang punto ay ang panibagong pag-asa. Ito pa ang nais iparating ng Simbahan na may pag-asa pang naghihintay sa lahat ng mga nagdurusa sa buong mundo. Darating din ang araw na ang kasamaan ay tuluyan nang maglalaho at mananaig na ang kabutihan. Ikatlong punto naman po ay ang pagmamahalan. Mahalin po natin ang isa't isa, hindi lamang po kung sino lamang ang mga nagmamahal sa atin, kundi maging ang mga may ayaw sa atin. Ipanalangin po natin sila. Maipapakita rin po natin ang ating pagmamahal sa mga kapwa tao sa pamamagitan ng pamamahagi ng magandang balita - ang pagbabalik ni Hesukristo.

Nais ko lamang din pong ibahagi ang aking mga natutunan mula sa http://www.gotquestions.org/resurrection-Christ-important.html - In 1 Corinthians 15, Paul explains in detail the importance of the resurrection of Christ. Some in Corinth did not believe in the resurrection of the dead, and in this chapter Paul gives six disastrous consequences if there were no resurrection: 1) preaching Christ would be senseless (v. 14); 2) faith in Christ would be useless (v. 14); 3) all the witnesses and preachers of the resurrection would be liars (v. 15); 4) no one would be redeemed from sin (v. 17); 5) all former believers would have perished (v.18); and 6) Christians would be the most pitiable people on the earth (v. 19). But Christ indeed has risen from the dead and “has become the first-fruits of those who have fallen asleep” (v. 20), assuring that we will follow Him in resurrection.

Bilang pangwakas, ay nais ko lamang pong sabihin sa inyo na habang may oras pa, ay manumbalik po tayo sa Panginoon. Maniwala po tayo na Siya'y magbabalik. Kaakibat din po ng ating paniniwala ay mamuhay po tayo nang naayon sa kanyang kagustuhan. Huwag pa natin Siyang sasaktan. Kung masasaktan po natin Siya ay humingi po tayo ng kapatawaran kasabay ng ganap na pagsisisi at pangakong hindi na ito gagawin muli.

Note to God: Lord, I'm just being honest. Sorry po kasi nung pagdating ko po sa church ay ang blog entry ko agad ang pumasok sa isip ko. Pero thankful din po ako kasi na-overcome ko po agad iyon and nakapagconcentrate naman po ako sa mass. Lord, I have a lot of things na gustong sabihin sa article na ito pero hindi ko po alam kung paano. I mean, natatakot po akong magkamali sa article na ito like baka ibang pangalan ang mabanggit ko eh I'm spreading the good news pa naman po tapos mali pala ang sinasabi ko. Lord, I hope na if may mali sa sinulat ko ay bigyan Mo po ako ng signs para maituwid ko po agad ito. Lord, You know naman na nasa process pa po ako sa mas pagkilala pa po sa Inyo. Sorry Lord kasi ngayon ko lang po ito ginawa. Sana it's not too late pa po. Sana dumating ang araw na confident na po ako sa mga sinusulat ko rito. Lord, alam Niyo po, natakot po ako kanina kasi po, hindi po ako natalsikan ng Holy Water. Feeling ko po tuloy eh lumalakas ang evil power sa aking katawan. Buti nalang po eh nasawsaw ko yung kamay ko doon po sa may angel sa may entrance po ng church. Lord, I have a personal wish, na sana, forever nalang ang pain, everyday nalang ako mag-cry dahil sa nangyari kay AJ Perez. I know na mali, pero hindi ko po siya tinitingnan as a crush, kundi as an inspiration po. Yung tipong I just want to be like him - a good son, brother, and a decent person. If present pa po kasi ang pain, it will always remind me how good AJ was. Pero kung ayaw Mo po, give me a sign. Lord, may isa pa akong problema. Wala ng unlisurf next week. Paano ang blog? Hmm... Gagawan ko po talaga ng paraan na ma-spread pa rin ang message Mo. Lord, I know na hindi ka natutuwa kasi hindi po ako nagstudy ng PhilCon, instead, nagTwitter and Fb lang po ako magdamag. Lord, I am willing to face the consequence and, hindi po ako magche-cheat. Lord, I just wanna say thank you for giving me the chance to change myself. Lord, sorry kasi hindi pa ako ready magconfess sa mga alagad Mo. Gagawin ko po ito as soon as possible at sa araw na iyon, sasabihin ko po lahat ng mga kasalanan ko. Gagawa po ako ng listahan para matandaan ko po lahat. Sana lang po, wag po akong magbreakdown. Lord, nagtext si Anwar, nasa ospital daw sya dahil masakit ang tyan. Lord, kahit iba po ang religion nya, pls. save him and ease the pain. Sa lahat din po ng nangangailangan ng Inyong awa, sana hindi po sila mawalan ng pag-asa and I know na in Your time, they will feel extreme happiness. Lord, guide my family and relatives. Ilayo mo po kami sa mga sakit. Kung may parating man, akin nalang po. Sana ako nalang ang magsuffer para mapagbayaran ko po sa inyo ang mga immoral acts na ginawa ko. Lord, I know na I've caused you too much pain. Sorry Lord. You know how much I love you, even before pa. Pero hindi ko po yun napakita. Lord, before Mo po ako kunin eh sana makapagkumpisal na po ako. Ayan talaga ang bumabagabag sa akin, hmmm. Lord, study muna akong PhilCon ha? Later na po exam namin. Love you Lord. Smile ;-) Good morning Mama Mary! Good morning Papa Jesus! Good morning Papa Joseph! And arriba! Dominican saints, pray for us.

From the Holy Mass - Humility

Date: 21 April 2011
Saint of the day: St. Anselm
Occasion: Maundy Thursday
Location: San Pedro Cathedral Parish, Davao City, Philippines

Sadya kong inagahan ang aking pagpunta sa simbahan. Sa isip ko, magsisiksikan na naman ang mga tao sapagkat may espesyal na okasyon sa araw na ito. Habang papunta ako sa simbahan, tinawagan ako ng aking kaibigan at sinabing sabay raw kaming magsimba.

Sa oras nang aking pagdating ay tila taliwas ang bilang ng mga tao sa aking inaasahan, o kaya'y masyado lang akong napaaga. Hinintay ko nalang ang aking kaibigan. Matagal-tagal na rin akong hindi nakabisita sa Tahanan ng Panginoon. Sa aking paghihintay ay muli kong sinariwa ang Ang Sampung Utos ng Diyos. Parami na nang parami ang mga tao kaya napagpasyahan kong pumasok na kahit wala pa ang aking kaibigan. Naisin ko mang mapaupo sa harap ng altar ay mukhang nahuli na ako kaya sa may likod na lamang akong umupo. Tinext ko ang aking kaibigan at sinabi ang aking eksaktong lokasyon. Ilang minuto pa'y dumating na sya at tumabi sa akin.

Sa Banal na Misa ay tila ba ako ay nasa loob ng trianggulong kinabibilangan ng iba't ibang uri ng tao sa bawat sulok. Sa aking (harapan) kaliwa'y may lalaking hindi ko maintindihan ang amoy at walang nagtagal sa kanyang mga katabi. Sa may kanan naman ay may babaeng batid kong umiiyak at hindi ko maiwasang mapatingin sa kanya. Sa aking likuran naman ay may mga babaeng nag-uusap habang ginaganap ang misa at ang isa sa kanila'y may mga pagkakataong may kausap sya sa kanyang telepono. Ngunit, ito'y hindi naging ganap na hadlang upang hindi ko mapakinggan ang mensahe ng Panginoon.

Sa sermon ng pari, sinabi nya ang mga kaganapan sa Huling Hapunan ni Hesukristo. Binigyang diin nya ang pagpupunas ni Hesus sa mga paa ng kanyang mga Apostoles. Binanggit rin niya ang mga naging reaksyon ng mga ito. Hindi ko itinatangging bago sa akin ang kaalamang iyon kaya't mas lalo akong ginanahang makinig.

Ang pagiging mapagkumbaba (humility) ang sentro ng usaping ito. Ito ang nais iparating sa atin ng Diyos. Ginawa nya ang isang bagay na karaniwang ginagawa ng mga pinakamababang uri ng mga tao sa lipunan. Ang Diyos ba ay mababang uri? Hindi! Alam nya, na sya ang Panginoon, na sya ay magiging katuwang ng Diyos Ama sa langit.

Sa mundong ating ginagalawan, na tila ba lahat ay nagmamadali, ay nagmistulang nakatanim na sa ating isipan kung ano ang ating posisyon sa kasalukuyan. May mga tao, partikular na sa mga estudyante na walang pakundangan sa pagyayabangan sa kung ano ang bago sa kanila - cellphone, laptop, atbp. Oo, ipinanganak silang mayaman at ni minsan ay hindi naranasan ang pait ng kahirapan. Ngunit, wag nating kalimutan na walang permanente sa mundo maliban na lamang sa pagbabago. Maaari naman sigurong manahimik nalang at hayaan ang mga taong tumuklas sa iyong mga narating.

May mga pagkakataon ding masyado na tayong nagiging kampante sa ating mga sarili. Mga pagkakataong punung-puno tayo ng tiwala na kaya nating gawin ang lahat. Sa bandang huli, bigo naman, bigo dahil sa kayabangan. Sa sobrang tiwalang makamit ang mga bagay-bagay ay nakakalimutan na nating daanan ang mga proseso na huhubog sana sa atin sa tamang landas.

Isa rin sa mga aplikasyon ng pagigiging mapagkumababa ay ang paghingi natin ng tawad sa ating mga kasalanan, pagpapaumanhin sa ating mga nasaktan, at pagtanggap ng ating mga pagkakamali. Tandaan na ang ating pagmamamataas (ma-pride) ay hindi ata makatutulong sa ating paglalakbay tungo sa langit. Alam kong hindi madali ang mga ito sapagkat tayo'y magmumukhang talunan kapag ito'y ating ginawa. Ngunit, ang totoo'y tayo ang panalo. Sapagkat nagampanan natin ang nais ng Panginoon - ang pagiging mapagkumbaba.

Marami pang mga halimbawa ang maaaring maihelera kagaya ng mga ito. Ang mahalaga'y maikintal natin sa ating mga puso ang ginawa ng Panginoon bilang isang malaking halimbawa ng pagpapakumbaba. Walang mawawala kung ating susubukas. Pagpalain nawa tayong lahat ng Panginoon!

Binigyang inspirasyon din ako ng site na ito: http://www.ebibleteacher.com/children/lessons/washfeet.htm

Note to God: Lord, thank you for giving me enough knowledge in writing this article. Medyo inaantok na rin po talaga ako kaya parang even I myself ay hindi po masyadong nagustuhan ang sulat ko ;-) Lord, sorry kasi lagi kong pinagmamayabang sa mga friends ko ang mga achievements ko, lalo na po sa Finance na halos araw-araw ko na pong ina-announce sa kanila ang mga high scores ko po. Narealize ko na hindi po pala yun tama. Tingin ko po, it's more appropriate kapag sila po ang nagtatanong kung ano po ang score ko rather than ako po yung nagbobroadcast. Sorry rin po kasi yumabang ako against my Finance classmates. Para pong namaliit ko sila and maliit ang pagtingin ko sa kanila. I know na hindi ko po dapat yun ginagawa. Lord, sorry rin po na feeling ko high ako kasi nasa Ateneo po ako. Pls. help me remind myself na pinapaaral lang po ako ng uncle ko. Sana po ay lagi ko pong maalala na galing din po ako sa public school. Kaugnay po nito, sana, I pray na yung mga students from other schools po ay sana, wag po nilang maliitin ang sarili nila and laging kinocompare sa Ateneo or sa iba pang giant universities. Ang importante po, they're doing their best sa kanilang pag-aaral. Makikita naman po in the end yan kapag nakapagtrabaho na po eh. Sorry Lord kasi yung attitude ko po na para bang ayaw kong umalis ng bahay kapag pangit ang suot ko. Feeling ko po kasi, baka may makakilala sa akin tapos nakapambahay lang po ako. I know na dapat maging humble po ako. Unti-unti po akong magbabago, sa daan na tama at ayon po sa inyong kagustuhan. At sa lahat po ng mga kasalanan na hindi ko po nabanggit (as of 24 April 2011, 5:50 am) na may kaugnayan po sa pagkamayabang, I'm sorry po Lord. Lord, pls. guide me na sana po ay maging tama ang mga decisions ko in life. Guide also po my family, relatives, and lahat po ng mga nangangailangan sa inyo. Lalo na po ang mga nagsusuffer from deep pain, sana po ay hindi po sila mawalan ng pag-asa. I love you Lord. I love you Papa Jesus. I love you Mama Mary. I love you Papa Joseph. Dominican Saints, pray for us.